Red Vonnegut (Roman Praszyński)

...Prawdziwym motorem, podtrzymującym
ludzi przy życiu, jest ta odrobina szaleństwa,
którą hołdują w sobie na przekór
rozwydrzonemu szaleństwu świata.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Kochanie to czynność, polegająca
na osiąganiu przyjemności poprzez
głaskanie, dotykanie i wzajemne
pocieranie.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Człowiek piszący (...) jest samotną
rafą, obmywaną z dala od brzegu,
każde przywiązanie jest ograniczeniem,
każde ograniczenie fikcją; każdy z nas
jest kwiatem wykwitłym na glebie kultury;
nie może zerwać z korzeniami,
ale ostateczny kształt płatków zależy
od nas, łagodny wiatr morski głaszcze
linie, które każdy wymyśla sam.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Być twórcą, to znaczy pojąć sens
tej gry, która przyczepia etykiety,
szufladkuje i wybija pieczątki
na czołach z precyzją zawodowego
snajpera.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Jesteśmy rozpięci między dobrem,
a złem, między wielkością, a małością,
między prawdą, a wszechogarniającą
głupotą.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Spokój ducha jest cudownym
ewenementem materii.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Samotność nocą jest samotnością
stokroć większą,
miłość jest miłością ponad miarę,
a sztuka – zaczyna przerastać
sama siebie.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Na całym świecie co jakiś czas
jakiś człowiek dochodzi do
wniosku, że jest Bogiem. Bieda
wtedy innym ludziom.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


...pazerność i konkurencja jest
tak samo fałszywą naturą człowieka,
jak pragnienie rajskiej szczęśliwości
i instynkty stadne.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Powaga każdej organizacji
zasadza się na urodzie kobiet,
które jej towarzyszą.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Rzeczy, które bierzemy za złe
mogą okazać się dobrymi.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


...logika emocji kobiecych
jest terenem tajemniczym
i niebezpiecznym.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Cóż to za książka bez trupa?
Cóż to za miłość bez ofiar.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


...dzieło literackie nie istnieje samo
w sobie. Realizuje się poprzez odbiór.
To czytelnik jest tym, który
uprawomocnia jego byt.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Bezradność jest siłą pokonanych.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Rzeczywistość jest fikcją literacką.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Trudno być odpowiedzialnym
za swoje życie, gdy mamy wpływ
na znikomą liczbę wypadków.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Życie to wielki budynek, w którym
jest mnóstwo pokoi. Cała sztuka
polega na tym, aby znaleźć
odpowiedni pokój. Niektórzy
znajdują, inni błądzą z jednego do
drugiego, po omacku wędrując
korytarzami. Jeszcze inni żyją
w pokojach, w których przyszło
im żyć, nie marząc nawet o zmianie.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”


Miasta nie różnią się między sobą.
Wrocław, Paryż, Boston – to wszędzie
te same metafory pustki. Przestrzeń
zaklęta w kamień. Ludzie śpieszą się,
pędzą, nieopatrzni i zaaferowani.
    Red Vonnegut „Na klęczkach”










































































































http://mojecytaty.prv.pl

Mój blog z cytatami