Przestaje chodzić o rację.
Rację ma każdy i tym samym nie ma jej już nikt.
- Marian Grabowski "Na obrzeżach sacrum”
Dawid (...) chwalił Boga w psalmach za cudowny świat,
a miał tylko oczy i uszy. My zaś obstawieni teleskopami (...)
mikroskopami (...) porywający się na eksperyment określenia
czasu życia protonu, przy którym czas trwania wszechświata
jest krótki, milczymy...
- Marian Grabowski "Na obrzeżach sacrum”
Czujność i skrupulatność sumienia, które
powinno budzić fundamentalne ostrzeżenie dekalogu
‘nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną’,
może być pytaniem o to czy to nie siebie się czci
i wielbi ponad wszystko. Pytanie to jest borykaniem się
z naszą nieustanną pychą, (...) wywyższaniem się ponad
swój stan (...) przywłaszczaniem sobie chwały,
która komu innemu się należy.
- Marian Grabowski "Na obrzeżach sacrum”
