(…) Człowiek nie jest zdolny
do zbyt długiego przygnębienia. Umysł ludzki odradza się jak Feniks, raz po raz powstając z popiołów rozpaczy.
Nadzieja to krucha istota. Choć strzeżemy jej pilnie, hołubimy i karmimy okruchami optymizmu, czasem gaśnie przedwcześnie.
|