Jakże smutna jest wieczorna ziemia!
Jakże tajemnicze są opary nad oparzeliskami!
Wie o tym ten, kto błądził w takich oparach,
kto wiele cierpiał przed śmiercią,
kto leciał ponad ziemią dźwigając ciężar ponad siły.
Wie o tym ten, kto jest zmęczony.
I bez żalu porzuca wtedy mglistą ziemię,
jej bagniska i jej rzeki,
ze spokojem w sercu powierza się śmierci,
wie bowiem, że tylko ona przyniesie mu spokój.
- Michał Bułhakow "Mistrz i Małgorzata"
Ludzie są tylko ludźmi.
Lubią pieniądze, ale przecież tak było zawsze...
Ludzkość lubi pieniądze, z czegokolwiek byłyby zrobione,
czy to ze skóry, czy z papieru, z brązu czy złota.
Prawda, są lekkomyślni...
No, cóż...
I miłosierdzie zapuka niekiedy do ich serc...
Ludzie jak ludzie...
W zasadzie są, jacy byli...
- Michał Bułhakow "Mistrz i Małgorzata"
